ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

πρώτο κρατικό Πανεπιστήμιο. Σε αυτό διδάσκονταν η ελληνική φιλολογία (16 έδρες), η γραμματική, η φιλοσοφία, η ρητορική και η λατινική φιλολογία (15 έδρες), γραμματική και νομική. Ήταν ανοικτό για όλους τους κατοίκους της αυτοκρατορίας

Καταδίκασε την αίρεση του Νεστοριανισμού, που έλεγε ο Χριστός είχε ανθρώπινη φύση και όχι θεϊκή

σε αυτόν περιλήφθηκαν όλα τα αυτοκρατορικά διατάγματα που είχαν εκδοθεί μετά το 312, δημοσιεύτηκε το 438. Η έκδοσή του διευκόλυνε σημαντικά την απονομή της δικαιοσύνης.

Καταδίκασε την αίρεση του Μονοφυσιτισμού, που δίδασκε ότι ο Χριστός είχε μόνο θεϊκή φύση

Για δεύτερη φορά

Πολιτικό του πρόγραμμα : ένα κράτος, μία εκκλησία και μία νομοθεσία

Η σπουδαιότερη μάχη έγινε στο Δάρας. Έληξε με τη συνθήκη της "απέραντης ειρήνης".

Οι Ούννοι εισβάλουν από το Δούναβη αλλά εν τέλει απωθούνται οριστικά

Στην προσπάθεια του Ιουστινιανού να επιβάλει την ορθοδοξία καταδίωξε τους οπαδούς της αρχαίας θρησκείας και έκλεισε τις φιλοσοφικές σχολές

Συλλογή και κωδικοποίηση των αυτοκρατορικών νόμων μέχρι τον Ιουστινιανό. Αφαιρεί τα περιττά μέρη, τις επαναλήψεις και τις αντιφάσεις.

εξέγερση των δήμων του Ιπποδρόμου Πράσινων και Βένετων, που έμοιαζαν με αθλητικά σωματεία, αλλά είχαν και πολιτική ισχύ, και του λαού της Κωνσταντινούπολης

η πιο σημαντική μάχη έγινε στο Δέκιμο. Ο πόλεμος στη Βόρεια Αφρική συνεχίστηκε με τους Μαυριτανούς μέχρι το 548 μ.Χ.

περιλάμβανε γνώμες ρωμαίων νομικών και οι Εισηγήσεις, εγχειρίδιο για τους αρχάριους σπουδαστές της Νομικής

δηλαδή νέοι νόμοι. Εκδόθηκαν μετά το 534 και γράφηκαν οι περισσότερες στα ελληνικά, γιατί οι υπήκοοι του ανατολικού τμήματος κυρίως δεν κατανοούσαν τη λατινική.

Στην πρώτη φάση (535 - 540) ο βυζαντινός στρατός (κυριότερος στρατηγός ο Βελισσάριος) προελαύνει και κατακτά τις Ιταλικές κτήσεις από τους Οστρογότθους. Στη δεύτερη φάση ο στρατηγός Ναρσής εκστράτευσε και κατέστρεψε οριστικά το κράτος των Οστρογότθων..

Αρχιτέκτονες οι Ανθέμιος και Ισίδωρος. Η κατασκευή ξεκίνησε το 532-537

από το Βησιγοτθικό Βασίλειο στην Ισπανία ανακτήθηκαν μόνο οι παράκτιες περιοχές στα ΝΑ.

επιδρομές στα Βόρειο-Δυτικά σύνορα της αυτοκρατορίας.

συνθήκη με τον Πέρση βασιλιά Χοσρόη. Οι Βυζαντινοί υποχρεώνονται να καταβάλλουν φόρο στους Πέρσες αλλά προσαρτούν την περιοχή της Λαζικής.

με τον τίτλο "βασιλεύς, πιστός εν Χριστώ". Είχε στενές σχέσεις με την εκκλησία και προώθησε τον πλήρη εξελληνισμό του κράτους του. Είναι ο χαρακτηριστικός τύπος στρατηγού - αυτοκράτορα.

οι Άβαροι φτάνουν μέχρι την Κωνσταντινούπολη

Συντριπτική ήττα των πολιορκητών. Ακάθιστος Ύμνος

(κοντά στα Γαυγάμηλα) Συντριβή των Περσών και απόδοση των κατακτηθέντων εδαφών στο Βυζάντιο

επανάκτηση και του Τιμίου Σταυρού

Συντριπτική ήττα Βυζαντινών από τους Άραβες (Χαλιφάτο του Ρασιντού)

πρώτη μεγάλη ναυμαχία μεταξύ των Αράβων και των Βυζαντινών. Η νίκη των Αράβων ήταν συντριπτική και αποτέλεσε την απαρχή για τη ναυτική τους κυριαρχία στη Μεσόγειο

καταδίκη του Μονοθελητισμού

γνωστή και ως "Εν Τρούλω Σύνοδος". Συνέθεσε μία συλλογή 102 κανόνων για το δίκαιο και την εκκλησιαστική διοίκηση

Ξεκίνησε με την απομάκρυνση της εικόνας του Χριστού από τη Χαλκή Πύλη της Πόλης

Επιλογή νόμων από το νομοθετικό έργο του Ιουστινιανού, γραμμένη με συντομία και διευκρινήσεις

Κατά το διάστημα 742 - 743 αυτοκράτορας ήταν ο Αρτάβασδος

συμβασίλισσα η μητέρα του Ειρήνη η Αθηναία, η οποία και ασκούσε στην ουσία την εξουσία.

Συγκλήθηκε από την αυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία και καταδίκασε την εικονομαχία

Αποκατάσταση της βυζαντινής κυριαρχίας στην Πελοπόννησο

σειρά οικονομικών μέτρων που έθιγαν κυρίως τις πλουσιότερες τάξεις και τν εκκλησιαστική περιουσία

Ο Βούλγαρος χάνος Κρούμος κατατροπώνει το βυζαντινό στρατό. Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος πεθαίνει στη μάχη και ο γιος του Σταυράκιος διέφυγε βαριά τραυματισμένος

μετά το βαρύ του τραυματισμό στη μάχη της Πλίσκας, παραιτήθηκε από το θρόνο

Ο Κρούμος (Βούλγαροι) νικά βυζαντινό στρατό, κυριεύει την Ανδριανούπολη και προχωρεί κατά της Κωνσταντινούπολης. Ανακωχή με την υποχρέωση το Βυζάντιο να καταβάλλει ετήσιο φόρο σε χρήμα και είδος

δολοφονήθηκε από συνωμότες παρακινούμενους από τον Μιχαήλ Τραυλό (αυτοκράτορα Μιχαήλ Β)

Μετά τη δολοφονία του Λέοντα Ε, με τον οποίο ήταν φίλοι, εξεγέρθηκε εναντίον του Μιχαήλ Β με την υποστήριξη των περισσοτέρων θεμάτων της Μικράς Ασίας. Πολιόρκησε και την Κωνσταντινούπολη (821 - 823) αλλά τελικά νικήθηκε και καταδικάστηκε σε μαρτυρικό θάνατο.

με την αντιβασιλεία της μητέρας του Θεοδώρας (στέφθηκε αυτοκράτορας σε ηλικία 3 ετών)

αυτοκράτειρα Θεοδώρα συγκαλεί οικουμενική σύνοδο που αποφασίζει την αναστήλωση των εικόνων

Με προτροπή του Βάρδα το πανδιδακτήριο μεταφέρθηκε στην αυτοκρατορική αυλή της Μαγναύρας. Διευθυντής της σχολής ο Λέων Φιλόσοφος ή Μαθηματικός. Διδάσκονται η γραμματική, φιλοσοφία, ρητορική, μαθηματικά, δίκαιο και φυσικές επιστήμες

Ο Κύριλλος και Μεθόδιος στάλθηκαν ως ιεραπόστολοι στην Μοραβία καλεσμένοι από τον ηγεμόνα Ραστισλάβο για να εκχριστιανίσουν το λαό

Νίκη των Βυζαντινών εναντίον του εμίρη της Μελιτήνης

Ο πατριάρχης Φώτιος συγκαλεί σύνοδο και κατηγορεί την παπική εκκλησία για αίρεση και σχίσμα. Απορρίπτει το filioque.

Όταν ο Βασίλειος Α ανέλαβε αυτοκράτορας αναγκάστηκε να καθαιρέσει, για πολιτικούς λόγους τον πατριάρχη Φώτιο. Στην Η' Οικουενική Σύνοδο ο Φώτιος καταδικάστηκε και αναθεματίστηκε. Ωστόσο δεν έχασε την εύνοια του αυτοκράτορα

συλογή μεταφρασμένων στα ελληνικά διατάξεων της ιουστινιάνειας νομοθεσίας και διατάξεων από την "Εκλογή" των Ισαυρων. Σκοπός του ήταν η "επανόρθωση" των νόμων και η εξάλειψη των συγχύσεων

νομοθετικός κώδικας που ρυθμίζει τις σχέσεις αυτοκράτορα και Εκκλησίας, υπερτονίζοντας το ρόλο της Εκκλησίας.

συλλογή νόμων που επεξεργάζονται και μεταφράζουν στα Ελληνικά το ιουστινιάνειο έργο

νομοθετικό εγχειρίδιο που αποσκοπεί να ρυθμίσει τη λειτουργία και τις δραστηριότητες των συντεχνιών, αλλά μόνο στην Κωνσταντινούπολη.

τσάρος Συμεών

συμβασιλέας με τον πεθερό του Ρωμανό Λακαπηνό (920 - 944) ο οποίος στην ουσία τον είχε παραμερήσει

Τσάρος Συμεών

Οι Βούλγαροι (Συμεών) νίκησαν συντριπτικά τους Βυζαντινούς. Αιματηρή μάχη. Οι Βουλγαρικές επιθέσεις συνεχίζονται μέχρι το θάνατο του Συμεών (927)

ο γάμος μεθοδεύτηκε από των Ρωμανό Λεκαπηνό, που ορίστηκε συμβασιλέας με τον Κωνσταντίνο

στρατηγός Ιωάννης Κουρκούας

ανακηρύσσεται αυτοκράτορας από τα στρατεύματα της Ανατολής.

τερματίζεται έτσι το καθεστώς ουδετερότητας και συγκυριαρχίας του νησιού με τους Άραβες (από τον 7ο αιώνα)

Συνθηκολόγηση λίγους μήνες μετά στο Δορύστολο (Θεοδωρούπολις)

υποταγή της Δαμασκού

Ο αυτοκράτορας συνενώνει τα τρία ιταλικά θέματα, Λογγοβαρδία, Καλαβρία και Λουκανία, που ανήκαν στο Βυζάντιο

Μετά το θάνατο του Ιωάννη Τσιμισκή, ο Βάρδας Σκληρός διεκδίκησε το θρόνο με τη βοήθεια των δυνατών στη Μικρά Ασία αλλά και Μουσουλμάνων ηγεμόνων. Η εξεγέρση ηττήθηκε από το Βάρδα Φωκα (979 μ.Χ.) . Αργότερα οι δύο άντρες ένωσαν τις δυνάμεις τους για μία νέα εξέγερση (987) μέχρι που ο Φωκάς φυλάκισε το Σκληρό. Μετά το θάνατο του Φωκά (989) ο Σκλάβος ανέλαβε την ηγεσία αλλά παραδόθηκε μετά από λίγο καιρό

ήττα των Βουλγάρων (τσάρος Σαμουήλ)

Μετά από αγώνες χρόνων ο Βασίλειος Β συντρίβει το βουλγαρικό στρατό (τσάρος Συμεών)

Βυζαντινό dominium στη Βουλγαρία. Οργανώθησε σε δύο θέματα. Τα σύνορα του Βυζαντίου έφτασαν μέχρι το Δούναβη

είχε ανακηρυχθεί συναυτοκράτορας με τον αδελφό του Βασίλειο Β αλλά επειδή ήταν πολύ μικρός κυβέρνησε μετά το θάνατο του αδελφού του.

συμβασίλισσα με τους διαδοχικούς συζύγους της

Ο Κωνσταντίνος Η τον όρισε διάδοχό του αφού τον πάντρεψε με την κόρη του Ζωή (52 χρονών). Η Ζωή συμβασίλεψε με τον Ρωμανό.

Μέσα από τους γάμους της η Ζωή, κατάφερε να ελέγχει την πολιτική ζωή της αυτοκρατορίας και να καθορίσει τους επόμενους 4 αυτοκράτορες

Μετά τη δολοφονία του Ρωμανού η Ζωή παντρεύεται τον εραστή της Μιχαήλ Δ και ο πατριάρχης, μετά από δωροδοκία, τον χρίει αυτοκράτορα

Ανιψιός και υιοθετημένος γιος του Μιχαήλ Δ και της αυτοκράτειρας Ζωής. Μετά την άνοδο του στο θρόνο απομάκρυνε την Ζωή, κλείνοντάς την σε μοναστήρι. Αυτό ξεσήκωσε τον λαό που έδιωξε τον Μιχαήλ και επέβαλε ως αυτοκράτειρες την Ζωή και την αδελφή της Θεοδώρα

Μόνο για δύο μήνες. Οι διαφωνίες μεταξύ των δύο αδελφών ανάγκασαν την Ζωή να παντρευτεί για τρίτη φορά τον Κωνσταντίνο Θ' Μονομάχο, ο οποίος χρίστηκε αυτοκράτορας

Μετά και το θάνατο του Κωνσταντίνου Θ' έμεινε μόνο αυτοκράτειρα μέχρι το θανατό της

ορίστηκε από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα ως διάδοχος αλλά εξαναγκάστηκε να παραιτηθεί την επόμενη χρονιά

το τελευταίο βυζαντινό οχυρό της Ιταλίας

Σελτζούκοι Τούρκοι συντίβουν τα αυτοκρατορικά στρατεύματα

Χρυσόβουλο : επίσημη έγγραφη συμφωνία, υπογεγραμμένη από τον αυτοκράτορα και σφραγισμένη με τη χρυσή του βούλα

συντριπτική ήττα από τους Σελτζούκους

ο Πέτρος Β, εκμεταλλευόμενος τη βαριά φορολογία που επέβαλε ο αυτοκράτορας στους Βούλγαρους, επαναστατει. Η επανάσταση καταστάληκε αλλά ο αυτοκράτορας συνθηκολόγησε με τους επαναστάτες. Αυτό οδήγησε στην δημιουργία της 2ης Βουλγαρικής αυτοκρατορίας

Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος την πούλησε στους Ναΐτες και αυτοί με τη σειρά τους την πούλησαν στον Γκι Λουζινιάν, ξεκινώντας την περίοδο της Φραγκοκρατίας

Για δεύτερη φορά, συμβασιλέας με τον γιο του Αλέξιο Δ

σφετεριστής του θρόνου

συμβασιλέας με τον γιο του Μιχαήλ Θ (1295 - 13200

αντίπαλος αυτοκράτορας και συμβασιλέας

για δεύτερη φορά

σφετεριστής, γιος του Ανδρόνικου Δ