Πολεμικό Ημερολόγιο... Χρονικές Καταγραφές

Το ισχυρό χτύπημα στο ομοσπονδιακό κτίριο «Alfred P. Murrah» ήταν το πιο θανατηφόρο σε αμερικανικό έδαφος, μέχρι την 11η Σεπτεμβρίου, με 168 άτομα να χάνουν τη ζωή τους και πάνω από 675 να τραυματίζονται, ανάμεσα στους οποίους και πολλά μικρά παιδιά. Η επίθεση αποδόθηκε στον Τίμοθι Μακ Βέι, ο οποίος εκτελέστηκε στις 11 Ιουλίου του 2001.

http://img819.imageshack.us/img819/9194/51727976.jpg

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, εκδηλώθηκαν τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον στόχων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε τέσσερα πολιτικά αεροσκάφη εκδηλώθηκε αεροπειρατεία, και τα τρία από αυτά οδηγήθηκαν από τους αεροπειρατές και προσέκρουσαν στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου και το Πεντάγωνο, ενώ το τέταρτο συνετρίβη σε ανοικτό χώρο. Οι Δίδυμοι Πύργοι κατέρρευσαν λίγη ώρα μετά τις συγκρούσεις των αεροσκαφών επάνω τους, προκαλώντας χιλιάδες απώλειες: εκτός των 19 αεροπειρατών, συνολικά από τις επιθέσεις, 2973 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και 24 μένουν αγνοούμενοι.

http://www.sofokleousin.gr/files/Photos/t/towers2_645588258.jpg

Πρόκειται για το σημαντικότερο «επίτευγμα» της αλ Κάιντα (του δικτύου της για την ακρίβεια) μετά την επίθεση της 11η Σεπτεμβρίου, αφού 191 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 1.800 τραυματίστηκαν στο βομβιστικό χτύπημα σε τρία τρένα στη Μαδρίτη. Οι 10 διαδοχικές εκρήξεις σε πολυσύχναστους σιδηροδρομικούς σταθμούς πραγματοποιήθηκαν τρεις μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές της Ισπανίας, με την ευθύνη να αποδίδεται αρχικά στην ΕΤΑ, αλλά στη συνέχεια διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν οι Βάσκοι αυτονομιστές οι ένοχοι, αλλά η αλ Κάιντα.

http://www.sansimera.gr/media/photos/main/Madrid_train_bomb-2004.jpg

Την πρωινή ώρα αιχμής της 7ης Ιουλίου του 2005, τρεις βόμβες που πυροδοτήθηκαν στο μετρό του Λονδίνου και άλλη μία σε ένα διώροφο λεωφορείο στην πλατεία του Τάβιστοκ, από τέσσερις μουσουλμάνους, μεγαλωμένους στη Βρετανία, είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 56 ανθρώπων μεταξύ των οποίων και των δραστών) και τον τραυματισμό 700. Αιτία του χτυπήματός τους ήταν η εμπλοκή της Βρετανίας στον Πόλεμο του Ιράκ.

http://tvxs.gr/sites/default/files/imagecache/node_image/article/2010/27/40071-emergservicees_468x303.jpg

Οι περίπου 10 ταυτόχρονες επιθέσεις στην οικονομική πρωτεύουσα της Ινδίας, τη Μουμπάι, είχαν ως αποτέλεσμα περίπου 165 νεκρούς και πάνω από 300 τραυματίες. Πιστεύεται ότι φανατικοί Ισλαμιστές, που προήλθαν από τα πακιστανικά εγχώρια ύδατα και ήταν μέλη των μυστηκών υπηρεσιών της χώρας, ήταν πίσω από τα χτυπήματα, που διήρκεσαν από την 26η ως και την 29η Νοεμβρίου. Η επίθεση προκάλεσε μεγάλη ένταση ανάμεσα σε Ινδία και Πακιστάν, η οποία διαρκεί ακόμα και σήμερα.

http://www.sigmalive.com/files/imagecache/full_image/files/node_images/1/5/3/107153/india2911.JPG

Έχασε την ζωή της σε αυτοκινητικό δυστύχημα που προκλήθηκε από αχαλίνωτη καταδίωξη δημοσιογράφων και φωτογράφων την 31η Αυγούστου 1997, στους δρόμους του Παρισίου. Τα πορίσματα για την διαλεύκανση των συνθηκών του δυστυχήματος, που δημοσιοποιήθηκαν τον Απρίλιο του 2008, επέρριψαν ευθύνες στους οδηγούς που είχαν εξαπολύσει την καταδίωξη αλλά και τον οδηγό του οχήματος της Νταϊάνα.

http://www.tsantiri.gr/wp-content/media/2012/08/car-300x225.jpg

Η πυροσβεστική υπηρεσία του Λος Άντζελες έλαβε επείγουσα κλήση στις 12.22 π.μ.(UTC), ενώ έφτασε στο σημείο τρία (3) λεπτά αργότερα. Αναφέρθηκε ότι δεν ανέπνεε και εφαρμόστηκε καρδιοαναπνευστική ανάνηψη. Οι προσπάθειες ανάνηψης συνεχίσθηκαν κατά τη μεταφορά του στο Ιατρικό Κέντρο Ronald Reagan του Πανεπιστημίου του Λος Άντζελες και για μία ώρα μετά την άφιξή του εκεί, στις 1.13 π.μ. Κηρύχθηκε νεκρός στις 2.26 π.μ.

Η κηδεία του "Βασιλιά της Ποπ" έγινε στις 07/07/2009, ημέρα Τετάρτη, και συγκεκριμένα στις 8:00 πμ ώρα Αμερικής, 6:00 μμ ώρα Ελλάδος, στο κοιμητήριο του Φόρεστ Λόουν, ενώ η δημόσια επιμνημόσυνη τελετή πραγματοποιήθηκε 2 ώρες αργότερα στο Staples Center, γήπεδο της ομάδας μπάσκετ του Λος Άντζελες, LA Lakers, την οποία παρακολούθησαν σχεδόν 3 δισεκατομμύρια τηλεθεατές απ' όλο τον κόσμο.

http://www.sansimera.gr/media/photos/main/Michael_Jackson.jpg

Ο Οσάμα μπιν Λάντεν σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Γκερονίμο, των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ στη κατοικία του μπιν Λάντεν στη Μπίλαλ Τάουν, Αμποττάμπαντ, στο Πακιστάν, στις 2 Μαϊου 2011, στις 01:00 ώρα Πακιστάν (1 Μαϊου 2011, 20:00 UTC). Ο θάνατος του μπιν Λάντεν ήταν αποτέλεσμα ενός πυροβολισμού στο κεφάλι του - οι δυνάμεις των ΗΠΑ πήραν το σώμα του στο Αφγανιστάν και το έριξαν στη θάλασσα.
Η επιχείρηση έγινε από τα μέλη των Navy SEALs των ΗΠΑ από την Ναυτική Ειδική Πολεμική Ομάδα (DEVGRU), γνωστή ως SEAL Team Six, υπό τη διοίκηση της Μικτής Ειδικής Διοίκησης Επιχειρήσεων με τη CIA[1].
Ο θάνατος του μπιν Λάντεν προκάλεσε χαρά στις ΗΠΑ, στα Ηνωμένα Έθνη, στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και σε άλλες χώρες καθώς θεωρείται ως σημαντικό γεγονός στον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας.
http://anarchypress.files.wordpress.com/2011/05/bin-landen.jpg

Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Ρόιτερς, τα ξημερώματα της Παρασκευής, η αστυνομία ανακοίνωσε πως τουλάχιστον 87 άτομα σκοτώθηκαν στο νησί Οτόγια
http://www.zoomnews.gr/wp-content/uploads/2011/07/brevik21-280x140.jpg

Ο υπουργός Δικαιοσύνης της Νορβηγίας και άλλοι αξιωματούχοι ανέφεραν πως πρόκειται για Νορβηγό πολίτη 32 ετών.
Λίγο αργότερα, διέρευσε το όνομά του. Είναι ο Anders Behring Breivik,

Ο Άνταμ Λάντζα εισβάλλοντας σε σχολική τάξη και πυροβολώντας αδιάκριτα σκόρπισε τον θάνατο σε 26 άτομα εκ των οποίων τα 20 ήταν μαθητές ηλικίας μέχρι 10 ετών. Ακολούθως φέρεται ο ίδιος να έθεσε τέρμα στη ζωή του.

http://msnbcmedia.msn.com/j/MSNBC/Components/Photo/_new/121217-sandy-hook-elementary-kb-1050a.380;380;7;70;0.jpg

οι Νηλ Άρμστρονγκ (Neil Armstrong) και Μπαζ Όλντριν (Buzz Aldrin) κατά την αποστολή Απόλλων 11 του διαστημικού προγράμματος «Απόλλων» (Apollo) έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που πάτησαν στην επιφάνεια της Σελήνης

ως κυβερνήτη της αποστολής Apollo 11 τον έφερε στη Σελήνη, όπου στις 21 Ιουλίου, 1969 πάτησε πρώτος το πόδι του λέγοντας:
"That's one small step for [a] man, one giant leap for mankind."
"Ένα μικρό βήμα για ένα άνθρωπο, ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα."

http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2012/08/Armstrong_apollo11_01.jpg

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, επίσης γνωστός ως ο Μεγάλος Πόλεμος (αγγλ. Great War, γαλλ. Grande Guerre), όπως λεγόταν πριν το ξέσπασμα του Δεύτερου Πολέμου, ήταν μια γενικευμένη σύγκρουση των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων που διήρκεσε από τον Αύγουστο του 1914 ως τις 11 Νοεμβρίου 1918.

http://3.bp.blogspot.com/-tA81GSbLepc/Tjj6l62JrLI/AAAAAAAAC6E/2XzwSsLwYfs/s1600/assets_LARGE_t_420_2145129_type11491.jpg

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η πιο εκτεταμένη γεωγραφικά και δαπανηρή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους ένοπλη σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην οποία ενεπλάκη η πλειονότητα των εθνών, που πάλευαν ταυτόχρονα σε διάφορα σημαντικά θέατρα πολέμου, και που κόστισε περίπου 55,5 εκατομμύρια ζωές. Άρχισε στις 7 Ιουλίου 1937 στην Ασία και στις 1 Σεπτεμβρίου 1939 στην Ευρώπη και τελείωσε στις 2 Σεπτεμβρίου 1945.
http://2.bp.blogspot.com/_h62soq5xBpc/TAMP4w5ZGeI/AAAAAAAAAAo/1BUDf6X3kyM/s320/mussolini_hitler%5B1%5D.jpg

Η ημερομηνια εναρξης δεν ειναι σαφης και παντως ειναι μεσα στο 1947...Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν ο γεωπολιτικός, ιδεολογικός και οικονομικός αγώνας μεταξύ των δυο υπερδυνάμεων, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κράτησε από το 1947, μέχρι τις 11 Νοεμβρίου 1989
http://www.902.gr/sites/default/files/styles/902-normal/public/Media/20121210/POSIA---HPA-SHMAIES.jpg

Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον (αγγλ. George Washington, προφέρεται: (22 Φεβρουαρίου 1732 – 14 Δεκεμβρίου 1799) ή Γεώργιος Ουάσιγκτον ήταν πρωταγωνιστής του απελευθερωτικού αγώνα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής έναντι της Μεγάλης Βρετανίας (1775-1783), ως αρχηγός του Ηπειρωτικού Στρατού και πρώτος Πρόεδρος της χώρας υπό το νεοσυνταχθέν σύνταγμα αυτής.
Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1732 στα κτήματα της οικογενείας του, στο Πόουπς Κρικ στην επαρχία Ουεστμόρλαντ της Βιρτζίνια. Έλαβε μικρή και ακανόνιστη σχολική μόρφωση. Ασχολήθηκε με την τοπογραφία και στα 16 του έγινε επόπτης των κτημάτων του λόρδου Φαίρφαξ. Το 1749 διορίστηκε επίσημος τοπογράφος της επαρχίας Κάλπερερ. Μετά το θάνατο του πατέρα του, Αυγουστίνου, και του αδερφού του, Λώρενς, κληρονόμησε μεγάλη περιουσία.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b6/Gilbert_Stuart_Williamstown_Portrait_of_George_Washington.jpg/225px-Gilbert_Stuart_Williamstown_Portrait_of_George_Washington.jpg

Ο Τζον Άνταμς (αγγλ. John Adams) ήταν ο πρώτος αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και δεύτερος Πρόεδρος της χώρας μετά τον Τζορτζ Ουάσινγκτον.

Γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1735 και πέθανε στις 4 Ιουλίου 1826.

Ο Ανταμς ήρθε στο προσκήνιο κατά τα πρώτα στάδια της Αμερικανικής Επανάστασης. Ως εκπρόσωπος της Μασσαχουσέττης στο Ηπειρωτικό Κονγκρέσσο, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στο να πείσει το Κογκρέσο να εγκρίνει την Διακήρυξη Ανεξαρτησίας των Πολιτειών της Αμερικής το 1776. Ως εκπρόσωπος του Κογκρέσου στην Ευρώπη, ήταν ένας μεγάλος διαπραγματευτής για την ενδεχόμενη ειρηνευτική συνθήκη με την Μεγάλη Βρετανία, και φέρει την κύρια ευθύνη για τη χορήγηση σημαντικών δανείων από τους Ολλανδούς.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/Johnadamsvp.flipped.jpg/225px-Johnadamsvp.flipped.jpg

O Τόμας Τζέφερσον (αγγλ. Thomas Jefferson, 13 Απριλίου 1743 - 4 Ιουλίου 1826) ήταν ο τρίτος Πρόεδρος των Η.Π.Α. (1801-1809) και κύριος συντάκτης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας.

Γεννήθηκε στη πολιτεία της Βιρτζίνια στις ΗΠΑ το 1743.

Ελληνομαθής, ορθολογιστής και υπέρμαχος του διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας, συνέταξε την περίφημη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ και ήταν θαυμαστής της Γαλλικής Επανάστασης. Έγινε υπουργός των Εξωτερικών ύστερα από την επιστροφή του από το Παρίσι το 1789, με την κυβέρνηση του Τζορτζ Ουάσινγκτον, και διετέλεσε Πρόεδρος των ΗΠΑ για δύο συνεχόμενες θητείες. Αργότερα ίδρυσε το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Απεβίωσε στις 4 Ιουλίου του 1826 στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4b/Thomas_Jefferson_rev.jpg

Ο Τζέιμς Μάντισον (αγγλ. James Madison) (16 Μαρτίου 1751 - 28 Ιουνίου 1836) ήταν ο 4ος πρόεδρος και ένας από τους «Iδρυτικούς Πατέρες» των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 4 Μαρτίου 1809 ως τις 4 Μαρτίου 1817.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1d/James_Madison.jpg/225px-James_Madison.jpg

Ο Τζέιμς Μόνροου (αγγλ.James Monroe, 28 Απριλίου 1758 – 4 Ιουλίου 1831), αναφερόμενος στην ελληνική βιβλιογραφία και ως Τζέιμς Μονρόε ήταν ο 5ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Η θητεία του διήρκεσε από τις 4 Μαρτίου 1817 ως τις 4 Μαρτίου 1825.

Ο Μόνροου γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1758 στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ και σπούδασε νομικά υπό τον Τόμας Τζέφερσον από το 1780 έως το 1783. Το 1782 εκλέχθηκε βουλευτής. Ο Μονρόε ανήκε στο Δημοκρατικό-Ρεπουμπλικανικό κόμμα, το οποίο υποστήριζε το συγκεντρωτικό σύστημα και υπήρξε αντίπαλος του Ουάσινγκτον. Για ένα διάστημα διορίστηκε πρέσβης των ΗΠΑ στο Παρίσι και στο Λονδίνο. Το 1806 εκλέχθηκε διοικητής της Βιρτζινίας. Το 1811, ο Πρόεδρος Μάντισον τον τοποθέτησε υπουργό εξωτερικών. Το 1816 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Συμπολιτείας και το 1820 εκλέχθηκε παμψηφεί, εκτός από μία ψήφο.

Το όνομα του Μόνροου έχει συνδεθεί με το δόγμα, που φέρει το όνομά του και καθιέρωνε την ουδετερότητα των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι των Ευρωπαϊκών διενέξεων.

Ο Μόνροου πέθανε στις 4 Ιουλίου 1831 από καρδιακή ανεπάρκεια και φυματίωση. Με αυτό το τρόπο, έγινε ο τρίτος στη σειρά Πρόεδρος που πέθανε την ημέρα της εθνικής γιορτής της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/13/James_Monroe_in_National_Portrait_Gallery_IMG_4489.JPG/225px-James_Monroe_in_National_Portrait_Gallery_IMG_4489.JPG

Ο Τζον Κουίνσι Άνταμς ήταν ο 6ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από τις 4 Μαρτίου 1825 ως τις 4 Μαρτίου 1829. Ήταν γιος του δεύτερου Προέδρου των ΗΠΑ Τζον Άνταμς.
Βιογραφία

Ο Τζον Κουίνσι Άνταμς διετέλεσε Αμερικανός διπλωμάτης και υπηρέτησε τόσο στη γερουσία όσο και στη βουλή των αντιπροσώπων. Βοήθησε στη δημιουργία του δόγματος Μονρόε ως Γραμματέας της Επικρατείας. Ως Πρόεδρος πρότεινε ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και ανέλιξης της εκπαίδευσης, αλλά εμποδίστηκε από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Άνταμς δεν επανεκλέχθηκε το 1828 και τις εκλογές κέρδισε ο Άντριου Τζάκσον.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/64/John_Quincy_Adams.jpg/225px-John_Quincy_Adams.jpg

Ο Άντριου Τζάκσον (Andrew Jackson, 15 Μαρτίου 1767 - 8 Ιουνίου 1845) ήταν ο έβδομος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (1829-1837). Ήταν στρατιωτικός κυβερνήτης της Φλόριντα (1821) και διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στη Μάχη της Νέας Ορλεάνης (1815). Η κληρονομιά που άφησε θεωρείται μικτή, ως προστάτης της λαϊκής δημοκρατίας και της ατομικής ελευθερίας, διασταυρωμένη με την υποστήριξή του για την απομάκρυνση των Ινδιάνων και τη δουλεία. Το πορτραίτο του εμφανίζεται στο αμερικάνικο χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/64/Andrew_Jackson.jpg/225px-Andrew_Jackson.jpg

Ο Μάρτιν Βαν Μπιούρεν (αγγλ. Martin Van Buren, 5 Δεκεμβρίου 1782 - 24 Ιουλίου 1862) ήταν ο 8ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 4 Μαρτίου 1837 έως τις 4 Μαρτίου 1841. Πριν την προεδρία, ήταν ο 8ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (1833–1837) και ο 10ος Υπουργός Εξωτερικών (1829–1831).

Ήταν ο πρώτος πρόεδρος Ολλανδικής καταγωγής, καθώς οι προκάτοχοί του ήταν βρετανικής καταγωγής. Ακόμη, ήταν ο πρώτος πρόεδρος που γεννήθηκε Αμερικανός πολίτης[1], ο πρώτος πρόεδρος που είχε ως μητρική γλώσσα τα Ολλανδικά και όχι τα Αγγλικά[2] και ο πρώτος πρόεδρος από τη Νέα Υόρκη.

Ως υπουργός εξωτερικών του Άντριου Τζάκσον και μετέπειτα αντιπρόεδρος, βοήθησε σε μεγάλο ποσοστό στη δημιουργία της οργανωτικής δομής της δημοκρατίας του Τζάκσον, ιδίως στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Ως Πρόεδρος, ήταν αντίθετος στην προσάρτηση του Τέξας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τελικά αυτό επιτεύχθηκε από τον Τζον Τάιλερ οκτώ χρόνια ύστερα από την αρχική απόρριψη του Βαν Μπιούρεν. Στο χρονικό διάστημα μεταξύ του αναίμακτου πόλεμου Aroostook και της διαμάχης Caroline, οι σχέσεις με τη Βρετανία και τις αποικίες της στον Καναδά, επίσης, αποδείχθηκαν τεταμένες.

Η κυβέρνησή του χαρακτηρίστηκε από την οικονομική δυσπραγία της εποχής, τον Πανικό του 1837. Κατηγορήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους για την οικονομική κρίση και έχασε τις προεδρικές εκλογές μετά από τέσσερα χρόνια από τον Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/21/MartinVanBuren.png/225px-MartinVanBuren.png

Ο Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον (αγγλ. William Henry Harrison, 9 Φεβρουαρίου 1773 - 4 Απριλίου 1841) ήταν ο 9ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 4 Μαρτίου 1841 έως το θάνατό του στις 4 Απριλίου 1841. Ήταν ο πρώτος Πρόεδρος που πέθανε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Ήταν 68 ετών και 23 ημερών όταν εξελέγη, ο μεγαλύτερος μέχρι τότε σε ηλικία Πρόεδρος, μέχρι την εκλογή του Ρόναλντ Ρήγκαν το 1980. Ακόμη, ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος που γεννήθηκε πριν τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Ο Χάρισον πέθανε στη 32η ημέρα της θητείας του από επιπλοκές πνευμονίας, εξυπηρετώντας με αυτό τον τρόπο τη συντομότερη θητεία στην προεδρική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο θάνατός του πυροδότησε μια σύντομη συνταγματική κρίση, αλλά αυτή η κρίση τελικά έδωσε απάντηση σε πολλά ερωτήματα σχετικά με την προεδρική διαδοχή, τα οποία έμεναν αναπάντητα από το Σύνταγμα μέχρι το πέρασμα της 25ης τροπολογίας.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ea/William_Henry_Harrison.jpg/225px-William_Henry_Harrison.jpg

Ο Τζον Τάιλερ (αγγλ. John Tyler, 29 Μαρτίου 1790 - 18 Ιανουαρίου 1862) ήταν ο 10ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 4 Απριλίου 1841 έως τις 4 Μαρτίου 1845.

Ήταν ο πρώτος Πρόεδρος που ανέλαβε τα καθήκοντά του εξαιτίας του θανάτου του προκατόχου του. Η στάση του Τάιλερ εναντίον του Εθνικισμού και η εμφατική υποστήριξη των δικαιωμάτων των πολιτειών, τον έκαναν ιδιαίτερα προσφιλή στους πολίτες της Βιρτζίνια, αλλά τον αποξένωσαν από τους περισσότερους πολιτικούς του συμμάχους, οι οποίοι τον έφεραν στην εξουσία στην Ουάσινγκτον.

Ο Τάιλερ ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Βιρτζίνια αγγλικής καταγωγής. Ήρθε στο πολιτικό προσκήνιο σε μια περίοδο πολιτικής αναταραχής. Μέχρι το 1820 το μόνο πολιτικο κόμμα των ΗΠΑ, το Δημοκρατικό - Ρεπουμπλικανικό, άρχισε να διασπάται σε τμήματα, κανένα από τα οποία δεν μοιραζόταν τις ίδιες ιδέες με τον Τάιλερ. Η αντίθεσή του με τους ηγέτες του Δημοκρατικού κόμματος Άντριου Τζάκσον και Μάρτιν Βαν Μπιούρεν τον οδήγησαν στο να εκλεγεί Αντιπρόεδρος του κόμματος των Ουίγων. Στις 4 Απριλίου 1841, ο θάνατος του Προέδρου Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον, ένα μόλις μήνα μετά την ορκωμοσία του, πυροδότησε μια σύντομη συνταγματική κρίση σχετικά με τη διαδικασία διαδοχής. Αυτή η κρίση τελικά έδωσε απάντηση σε πολλά ερωτήματα σχετικά με την προεδρική διαδοχή, τα οποία έμεναν αναπάντητα από το Σύνταγμα μέχρι το πέρασμα της 25ης τροπολογίας του Συντάγματος. Ο Τάιλερ ανέλαβε τα καθήκοντα ως Πρόεδρος στις 6 Απριλίου 1841.

Μόλις έγινε Πρόεδρος στάθηκε ενάντια στο κόμμα του και άσκησε βέτο σε αρκετές από τις προτάσεις του. Ως αποτέλεσμα, το μεγαλύτερο μέρος του υπουργικού του συμβουλίου παραιτήθηκε, και οι Ουίγοι τον έδιωξαν από το κόμμα. Αν και αντιμετώπισε αδιέξοδο στην εσωτερική του πολιτική, πραγματοποίησε πολλές επιτυχίες στην εξωτερική πολιτική, υπογράφοντας τη Συνθήκη Webster–Ashburton με τη Βρετανία και τη Συνθήκη της Wanghia με την Κίνα. Ο Τάιλερ αφοσίωσε τα τελευταία δύο χρόνια της θητείας του στο μεγαλύτερο όπως αποδείχθηκε επίτευγμά του, την προσάρτηση της Δημοκρατίας του Τέξας το 1845. Με ελάχιστες ελπίδες επανεκλογής, δημιούργησε έναν τρίτο κόμμα με στόχο την αλλαγή της γνώμης του λαού υπέρ της προσάρτησης, το οποίο οδήγησε στη νίκη στις προεδρικές εκλογές του 1844 του επεκτατικού Δημοκράτη Τζέιμς Νοξ Πολκ εις βάρος των αντιπάλων του Τάιλερ, Χένρι Κλέι και Βαν Μπιούρεν.

Ο Τάιλερ ουσιαστικά αποσύρθηκε από την εκλογική πολιτική μέχρι το ξέσπασμα του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου το 1861. Τάχθηκε με το μέρος της Συνομοσπονδίας (Νότος) και εκλέχτηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Συνομοσπονδίας λίγο πριν το θάνατό του. Εξαιτίας, της αντίθεσής του με τις ΗΠΑ (Βορράς) ο θάνατός του ήταν ο μόνος στην προεδρική ιστορία, ο οποίος δεν θρηνήθηκε επίσημα από την Ουάσινγκτον. Αν και μερικοί έχουν εγκωμιάσει την πολιτική βούληση του Τάιλερ, η προεδρία του γενικά είναι χαμηλής εκτίμησης από τους ιστορικούς. Σήμερα θεωρείται ένας αφανής πρόεδρος, με μικρή παρουσία στην Αμερικανική πολιτιστική μνήμη.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8b/John_Tyler_by_George_P._A._Healy.JPG/225px-John_Tyler_by_George_P._A._Healy.JPG

Ο Τζέιμς Νοξ Πολκ (αγγλ. James Knox Polk, 2 Νοεμβρίου 1795 - 15 Ιουνίου 1849) ήταν ο 11ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 4 Μαρτίου 1845 έως τις 4 Μαρτίου 1849.

Ο Πολκ γεννήθηκε στο Πάινβιλ της Βόρειας Καρολίνας, ενώ αργότερα έζησε και αντιπροσώπευσε το Τενεσί. Ο Πολκ ανήκε στο Δημοκρατικό Κόμμα και υπηρέτησε ως Ομιλητής της Βουλής των Αντιπροσώπων (1835–1839) και ως Κυβερνήτης του Τενεσί (1839–1841). Στις προεδρικές εκλογές του 1844 ο Πολκ δεν υπήρξε φαβορί για τη νίκη. Παρ' όλα αυτά κατάφερε να κερδίσει τον Χένρι Κλέι του αντίπαλου κόμματος Whig, υποσχόμενος την προσάρτηση του Τέξας.

Ο Πολκ είναι γνωστός για τις επιτυχίες του στην εξωτερική πολιτική της χώρας. Όταν το Μεξικό απέρριψε την προσάρτηση του Τέξας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Πολκ οδήγησε το έθνος σε μια σαρωτική νίκη στον Μεξικανο-Αμερικανικό Πόλεμο, που έδωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής Νοτιοδυτικής έκτασης του κράτους.

Είχε δηλώσει ότι θα υπηρετήσει για μία μόνο θητεία και πράγματι δεν έθεσε υποψηφιότητα στις επόμενες προεδρικές εκλογές. Πέθανε από χολέρα τρεις μήνες μετά τη λήξη της θητείας του.

Οι μελετητές κατατάσουν τον Πολκ στη λίστα με τους καλύτερους Προέδρους της Αμερικής για την ικανότητά του να καθορίσει τους στόχους του και να τους επιτύχει όλους.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1e/JamesKnoxPolk.png/225px-JamesKnoxPolk.png

Ο Ζαχαρίας Τέιλορ (αγγλ. Zachary Taylor, 24 Νοεμβρίου 1784 - 9 Ιουλίου 1850) ήταν ο 12ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 4 Μαρτίου 1849 έως τις 9 Ιουλίου 1850.

Ο Τέιλορ ήταν υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 1848 εκπροσωπώντας το κόμμα των Ουίγων. Τελικά κατάφερε να κερδίσει τον αντίπαλο του δημοκρατικού κόμματος Lewis Cass, αν και αρχικά δεν ενδιαφερόταν για την πολιτική. Ο Τέιλορ ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος στην θητεία του οποίου εξακολουθούσε να ισχύει ο θεσμός της δουλείας και ο δεύτερος και επίσης ο τελευταίος υποψήφιος του κόμματος των Ουίγων που κέρδισε σε προεδρικές εκλογές.

Ο Τέιλορ πέθανε μόλις 16 μήνες μετά την έναρξη της θητείας του, η τρίτη συντομότερη θητεία Προέδρου. Πιστεύεται ότι πέθανε από γαστρεντερίτιδα. Μόνο οι Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον και Τζέιμς Γκάρφιλντ ήταν για μικρότερο διάστημα Πρόεδροι. Μετά τον θάνατο του Τέιλορ, την προεδρία ανέλαβε ο αντιπρόεδρός του, Μίλαρντ Φίλμορ.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a6/Zachary_Taylor_restored_and_cropped.png/225px-Zachary_Taylor_restored_and_cropped.png

Ο Μίλαρντ Φίλμορ (αγγλ. Millard Fillmore, 7 Ιανουαρίου 1800 - 8 Μαρτίου 1874) ήταν ο 13ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 9 Ιουλίου 1850 έως τις 4 Μαρτίου 1853.

Ανέλαβε την Προεδρία μετά το θάνατο του Προέδρου Ζαχαρία Τέιλορ, καθώς ήταν ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Ο Μίλαρντ ήταν το τελευταίο μέλος του κόμματος των Ουίγων που διετέλεσε Πρόεδρος των ΗΠΑ. Στο θέμα της δουλείας, για να μη διαταράξει τις σχέσεις με το νότο ενέκρινε το νόμο που διέταζε τη σύλληψη των φυγάδων σκλάβων και την επιστροφή στους αφέντες τους. Στην εξωτερική πολιτική μερίμνησε για το εμπόριο με την Ιαπωνία και συγκρούστηκε με τη Γαλλία σχετικά με την προσπάθεια του Ναπολέων Γ΄ να προσαρτήσει τη Χαβάη όπως και με τη Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία για την απόπειρα εισβολής στην Κούβα. Μετά τη λήξη της θητείας του, κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου αντιτάχθηκε στην πολιτική του Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν, ενώ μετά το τέλος του πολέμου υποστήριξε τον Πρόεδρο Άντριου Τζόνσον.

Υπήρξε επίσης συνιδρυτής του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5a/MillardFillmore1857.png/225px-MillardFillmore1857.png

Ο Φράνκλιν Πιρς ήταν ο 14ος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ήταν ο νεαρότερος πρόεδρος των ΗΠΑ εκείνη την εποχή. Αν και προερχόταν από πολιτεία του Βορρά, η φήμη του σε αυτές τις περιοχές έπεσε δραματικά μετά την εκλογή του, καθώς ενίσχυσε τη δουλεία στις ΗΠΑ. Μάλιστα, ψηφίστηκε ως ένας από τους χειρότερους προέδρους των ΗΠΑ. Ο Πιρς εκδιώχθηκε από το κόμμα του, δεν εξελέγη υποψήφιος από το Δημοκρατικό Κόμμα για τις εκλογές του 1856, ενώ αργότερα στράφηκε προς τον αλκοολισμό, με αποτέλεσμα τον θάνατό του από κίρρωση του ήπατος.
Βιογραφία

Ο Φράνκλιν Πιρς γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1804 στο Χίλσμπορο του Νιου Χάμπσαϊρ. Ο πατέρας του Μπέντζαμιν ήταν κυβερνήτης της πολιτείας του Νιου Χάμπσαϊρ. Στις 19 Νοεμβρίου 1834 παντρεύτηκε την Τζέιν Άπλετον Πιρς και μαζί απέκτησαν τρία παιδιά, ωστόσο κανένα από αυτά δεν έζησε για να δει την εκλογή του πατέρα τους ως πρόεδρο των ΗΠΑ. Το 1852, ο Φράνκλιν Πιρς εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ, παρ' όλο που δεν είχε υποβάλλει αρχικά την υποφηφιότητά του για εκπρόσωπο των Δημοκρατικών, κερδίζοντας τον αντίπαλό του Ουίνφιλντ Σκοτ. Παρ' όλο που, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του έκανε πολλά έργα όπου αποδοκιμάστηκαν τόσο από τον Αμερικανικό λαό όσο και από τους κοντινούς του συμβούλους όπως η ενίσχυση της δουλείας, ο Φράνκλιν Πιρς κατάφερε να αγοράσει και να προσαρτήσει την πολιτεία της Αριζόνα στις ΗΠΑ από το Μεξικό. Το 1864, μετά την αποχώρησή του από την πολιτική, φίλοι του Πιρς πρότειναν τον ίδιο για το χρίσμα του προέδρου για ακόμα μια φορά, ωστόσο εκείνος αρνήθηκε. Ο Φράνκλιν Πιρς πέθανε στις 8 Οκτωβρίου 1869, στις 4:49 π.μ. στο Κόνκορντ του Νιου Χάμσαϊρ.
Commons logo
Τα Κοινά έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Φράνκλιν Πιρς

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/Franklin_Pierce_-_1.jpg/250px-Franklin_Pierce_-_1.jpg

James Buchanan, Jr. (English pronunciation: /bjuːˈkænən/; April 23, 1791 – June 1, 1868) was the 15th President of the United States (1857–1861). He is the only president from Pennsylvania, the only president who remained a lifelong bachelor, and the last president born in the 18th century. At the end of his term he was the oldest to serve, a record surpassed by Dwight D. Eisenhower in 1960 and Ronald Reagan in 1981.

He represented Pennsylvania in the U.S. House of Representatives and later the Senate and served as Minister to Russia under President Andrew Jackson. He was also Secretary of State under President James K. Polk. After he turned down an offer for an appointment to the Supreme Court, President Franklin Pierce appointed him minister to the Court of St. James', in which capacity he helped draft the controversial Ostend Manifesto.

Buchanan was nominated in the 1856 election. Throughout most of Franklin Pierce's term he was stationed in London as a minister to the Court of St. James' and therefore was not caught up in the crossfire of sectional politics that dominated the country. Buchanan was viewed by many as a compromise between the two sides of the slavery question. His subsequent election victory took place in a three-man race with John C. Frémont and Millard Fillmore. As President, he was often called a "doughface", a Northerner with Southern sympathies, who battled with Stephen A. Douglas for the control of the Democratic Party. Buchanan's efforts to maintain peace between the North and the South alienated both sides, and the Southern states declared their secession in the prologue to the American Civil War. Buchanan's view of record was that secession was illegal, but that going to war to stop it was also illegal. Buchanan, first and foremost an attorney, was noted for his mantra, "I acknowledge no master but the law."[1]

When he left office, popular opinion had turned against him, and the Democratic Party had split in two. Buchanan had once aspired to a presidency that would rank in history with that of George Washington.[2] However, his inability to impose peace on sharply divided partisans on the brink of the Civil War has led to his consistent ranking by historians as one of the worst Presidents. Historians in both 2006 and 2009 voted his failure to deal with secession the worst presidential mistake ever made.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fd/James_Buchanan.jpg/220px-James_Buchanan.jpg

Ο Αβραάμ Λίνκολν (αγγλικά: Abraham Lincoln, 12 Φεβρουαρίου 1809 – 15 Απριλίου 1865) ήταν ο 16ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Γεννήθηκε στο Χότζβιλ του Κεντάκυ και ήταν γιος του αγρότη Τόμας Λίνκολν και της βαθύτατα θρησκευόμενης Νάνσυ Χανκς. Η μητέρα του πέθανε όταν αυτός ήταν 9 χρονών και γι' αυτό ο πατέρας του παντρεύτηκε την Σάρα Μπους Τζόνστον, η οποία ουσιαστικά τον υιοθέτησε. Από μικρή ηλικία άρχισε να εργάζεται ως αγρότης, ενώ ταυτόχρονα διάβαζε εντατικά για να τελειοποιήσει την μόρφωση του. Το 1830 εγκαταστάθηκε στην Νέα Ορλεάνη και κατατάχθηκε στο στρατό όπου έφτασε μέχρι τον βαθμό του λοχαγού. Το 1834 εξελέγη μέλος της Βουλής του Ιλλινόις, θέση στην οποία εκλεγόταν μέχρι το 1840. Από το 1837 ασχολήθηκε με την δικηγορία και σε επαγγελματικό επίπεδο, ενώ το 1844 έγινε αρχηγός του κόμματος των Ουίγων. Δύο χρόνια αργότερα κατάφερε να εκλεγεί στο Κογκρέσσο χωρίς όμως να διακριθεί. Επανήλθε στην πολιτική σκηνή το 1854, όταν ιδρύθηκε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και τέθηκε επί τάπητος το θέμα της δουλείας. Με πύρινους λόγους κατά της δουλείας κατάφερε να προσελκύσει την προσοχή του κόσμου και να αναδειχτεί σε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της εποχής.[1] Το 1858 ο Λίνκολν έβαλε υποψηφιότητα για γερουσιαστής, αλλά τη θέση κέρδισε ο Στίβεν Ντάγκλας του Δημοκρατικού Κόμματος.[1]

Το 1860 έθεσε υποψηφιότητα για τον προεδρικό θώκο, τον οποίο και κέρδισε παρ' όλο που στις νότιες πολιτείες δεν κατόρθωσε να επιβληθεί. Στον μήνυμα προς τον αμερικανικό λαό, τον Μάρτιο του 1861, διακήρυξε πως προσωρινά η δουλεία θα συνεχιζόταν αλλά δεν θα επεκτεινόταν.[2] Οι νότιες πολιτείες όμως είχαν ήδη αποφασίσει για τις επόμενες κινήσεις τους. Οι πολιτείες του Νότου είχαν ήδη σχηματίσει δική τους κυβέρνηση με πρωτεύουσα το Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια. Τον Απρίλιο του 1861 ξέσπασε ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος. Την Πρωτοχρονιά του 1863 υπέγραψε το περίφημο διάταγμα για τη χειραφέτηση των μαύρων, το οποίο μπήκε ως τροπολογία στο σύνταγμα το 1865.[1] Το 1864, ύστερα και από τις συνεχείς νίκες του στρατού, εκλέχτηκε για δεύτερη φορά πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών με ποσοστό 55%.

Στις 14 Απριλίου 1865, ενώ βρισκόταν σε θεωρείο στο Θέατρο Φορντ της Ουάσιγκτον, ο Τζον Γουίλκς Μπουθ, ηθοποιός και φανατικός υποστηρικτής των Νοτίων, τον πυροβόλησε με μια σφαίρα στο κεφάλι, ενώ αμέσως μετά φώναξε στα λατινικά «Sic semper tyrannis!», δηλαδή «Έτσι πάντα στους τυράννους!».[3] Ο Λίνκολν μεταφέρθηκε σε γειτονικό σπίτι σε κωματώδη κατάσταση, όπου και εξέπνευσε νωρίς το πρωί της 15ης Απριλίου. Ο δολοφόνος του κυνηγήθηκε από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες και πολιορκήθηκε σε έναν αχυρώνα στη Βιρτζίνια μετά από 12 μέρες, όπου και τραυματίστηκε από πυροβολισμό των διωκτών του, πεθαίνοντας λίγο αργότερα.

Ο Λίνκολν ήταν παντρεμένος με την Μαίρη Τοντ και είχαν αποκτήσει 4 παιδιά.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/44/Abraham_Lincoln_head_on_shoulders_photo_portrait.jpg/225px-Abraham_Lincoln_head_on_shoulders_photo_portrait.jpg

http://www.hellenica.de/USA/GR/Biographia/AndrewJohnson.jpg

Γεννήθηκε στο Πόιντ Πλέσαντ του Οχάιο. Κατατάχθηκε στο στρατό και έλαβε μέρος στο πόλεμο του Μεξικού, όπου έφτασε μέχρι τον βαθμό του λοχαγού. Στη συνέχεια, επειδή ήταν εθισμένος στο ποτό, εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση και ασχολήθηκε με την γεωργία. Με το ξέσπασμα του Αμερικανικού Εμφυλίου το 1861 συγκρότησε σώμα εθελοντών και πήρε μέρος σε πολλές μάχες, στις οποίες επέδειξε θάρρος και τόλμη. Οι προαγωγές του ήσαν απανωτές και σύντομα προάχθηκε σε στρατάρχη. Ιστορική έχει μείνει η φράση που χρησιμοποιούσε όταν ο αντίπαλός του ζητούσε να διαπραγματευθεί τους όρους παράδοσης: Απαντούσε με τη φράση "Unconditional surrender" (παράδοση άνευ όρων), πράγμα που του προσήψε το προσωνύμιο "Ο άνευ όρων στρατηγός". Το 1864 έγινε αρχηγός - ύστερα από απόφαση του τότε Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν - όλων των δυνάμεων των Βορείων και ύστερα από στρατηγικές κινήσεις κατάφερε να αναγκάσει του Νοτίους να παραδοθούν.
Μετά την λήξη του εμφυλίου ο Γκραντ ανακηρύχθηκε σε εθνικό ήρωα και σύντομα ασχολήθηκε με την πολιτική. Προσχώρησε στους Ρεπουμπλικάνους και το 1868 εξελέγη πρόεδρος των Η.Π.Α. με ποσοστό 52.7%. Το 1872 επανεξελέγη με ποσοστό 55.6%. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, κυρίως της δεύτερης, ξέσπασαν πολλά σκάνδαλα οικονομικής φύσεως. Επίσης επικρίθηκε αρκετά για την καταπιεστική συμπεριφορά του απέναντι στους Νοτίους.
Απεβίωσε στις 23 Ιουλίου του 1885. Είχε νυμφευθεί την Julia Boggs Dent Grant και είχαν αποκτήσει τέσσερα παιδιά. Εξέδωσε τα απομνημονεύματά του σε δύο τόμους.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d7/Ulysses_Grant_1870-1880.jpg/225px-Ulysses_Grant_1870-1880.jpg

http://farm3.static.flickr.com/2500/4210140706_ce91f34b2f.jpg

http://4.bp.blogspot.com/-e0JkJ0Z0k_8/ULDBiEHOIlI/AAAAAAAAJCg/YAGGA-njkPo/s1600/james-garfield.jpg

http://farm3.static.flickr.com/2653/4210140760_b87fc1a017.jpg

Ο Στίβεν Γκρόβερ Κλίβελαντ (18 Μαρτίου 1837 - 24 Ιουνίου 1908) ήταν ο 22ος και 24ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Κλίβελαντ είναι ο μόνος πρόεδρος που υπηρέτησε δύο μη συνεχόμενες θητείες (1885–1889 και 1893–1897) και ούτως ο μόνος άνθρωπος που μετράται δις στην αρίθμηση των προέδρων. Ήταν ο πρώτος σε ψήφους υποψήφιος πρόεδρος τρεις φορές—το 1884, το 1888, και το 1892—και ήταν ο μόνος Δημοκρατικός που εκλέχθηκε στην προεδρεία την περίοδο της Ρεπουμπλικανικής πολιτικής κυριαρχίας η οποία διήρκεσε από το 1861 μέχρι το 1913.

Ο Κλίβελαντ πήρε ισχυρές θέσεις και δέχθηκε οξεία κριτική. Η παρέμβασή του στην Απεργία του Πούλμαν του 1894 για να κρατήσει τους σιδηροδρόμους σε κίνηση εξόργισε τα εργατικά συνδικάτα πανεθνικά και το τμήμα του κόμματος στο Ιλινόι· η υποστήριξή του προς τον κανόνα χρυσού και η αντίθεση του στην πολιτική του Ελεύθερου Αργύρου αποξένωσαν την αγροτική πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος.[5] Επιπλέον, οι επικριτές του παραπονούνταν ότι είχε περιορισμένη φαντασία και φαινόταν να έχει συντριβεί από τις οικονομικές καταστροφές του έθνους—τις υφέσεις και τις απεργίες—κατά την δεύτερη θητεία του.[5] Ακόμη και ούτως, η φήμη του περί ειλικρίνειας και καλού χαρακτήρα επικράτησε των προβλημάτων της δεύτερης θητείας του. Ο βιογράφος Άλλαν Νέβινς έγραψε: "στον Γκρόβερ Κλίβελαντ η μεγαλοσύνη βρίσκεται στις τυπικές παρά στις ασυνήθιστες αξίες. Δεν είχε χαρίσματα τα οποία δεν διέθεταν άλλοι άνθρωποι. Είχε ειλικρίνεια, κουράγιο, σταθερότητα, ανεξαρτησία, και κοινή λογική. Αλλά τα κατείχε σε ένα βαθμό που άλλοι δεν τα κατέχουν."

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/StephenGroverCleveland.png/225px-StephenGroverCleveland.png

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/86/Benjamin_harrison.jpg/50px-Benjamin_harrison.jpg

Ο Στίβεν Γκρόβερ Κλίβελαντ (18 Μαρτίου 1837 - 24 Ιουνίου 1908) ήταν ο 22ος και 24ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Κλίβελαντ είναι ο μόνος πρόεδρος που υπηρέτησε δύο μη συνεχόμενες θητείες (1885–1889 και 1893–1897) και ούτως ο μόνος άνθρωπος που μετράται δις στην αρίθμηση των προέδρων. Ήταν ο πρώτος σε ψήφους υποψήφιος πρόεδρος τρεις φορές—το 1884, το 1888, και το 1892—και ήταν ο μόνος Δημοκρατικός που εκλέχθηκε στην προεδρεία την περίοδο της Ρεπουμπλικανικής πολιτικής κυριαρχίας η οποία διήρκεσε από το 1861 μέχρι το 1913.

Ο Κλίβελαντ πήρε ισχυρές θέσεις και δέχθηκε οξεία κριτική. Η παρέμβασή του στην Απεργία του Πούλμαν του 1894 για να κρατήσει τους σιδηροδρόμους σε κίνηση εξόργισε τα εργατικά συνδικάτα πανεθνικά και το τμήμα του κόμματος στο Ιλινόι· η υποστήριξή του προς τον κανόνα χρυσού και η αντίθεση του στην πολιτική του Ελεύθερου Αργύρου αποξένωσαν την αγροτική πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος.[5] Επιπλέον, οι επικριτές του παραπονούνταν ότι είχε περιορισμένη φαντασία και φαινόταν να έχει συντριβεί από τις οικονομικές καταστροφές του έθνους—τις υφέσεις και τις απεργίες—κατά την δεύτερη θητεία του.[5] Ακόμη και ούτως, η φήμη του περί ειλικρίνειας και καλού χαρακτήρα επικράτησε των προβλημάτων της δεύτερης θητείας του. Ο βιογράφος Άλλαν Νέβινς έγραψε: "στον Γκρόβερ Κλίβελαντ η μεγαλοσύνη βρίσκεται στις τυπικές παρά στις ασυνήθιστες αξίες. Δεν είχε χαρίσματα τα οποία δεν διέθεταν άλλοι άνθρωποι. Είχε ειλικρίνεια, κουράγιο, σταθερότητα, ανεξαρτησία, και κοινή λογική. Αλλά τα κατείχε σε ένα βαθμό που άλλοι δεν τα κατέχουν."

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/StephenGroverCleveland.png/225px-StephenGroverCleveland.png

Ο Ουίλλιαμ ΜακΚίνλεϊ (αγγλικά: William McKinley, Jr., 29 Ιανουαρίου 1843 - 1901) ήταν ο 25ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Καταγόταν από το Οχάιο και σπούδασε στο Albany Law School της πολιτείας της Νέας Υόρκης ενώ το 1860, στην αρχή του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου, κατατάχθηκε στο στρατό των Βορείων.
Εκλέχθηκε το 1877 ως γερουσιαστής του Οχάιο με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ενώ το 1891 έγινε κυβερνήτης της ίδιας Πολιτείας. Τέλος το 1896 εξελέγη Πρόεδρος της χώρας και ανανεώθηκε η θητεία του το 1900.
Ο ΜακΚίνλεϊ δολοφονήθηκε στη Νέα Υόρκη, κατά τη διάρκεια παναμερικανικής έκθεσης, από έναν αναρχικό πολωνικής καταγωγής.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6d/Mckinley.jpg/225px-Mckinley.jpg

Ο Θεόδωρος Ρούζβελτ (αγγλ. Theodore Roosevelt, 1858-1919) ήταν ο 26ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ήταν γιος του μεγαλοτραπεζίτη Θεόδωρου Ρούζβελτ, γόνου εύπορης οικογένειας της Νέας Υόρκης. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ενώ παράλληλα καταπιανόταν με την ιστορία, τη φυσική κ.α. Το 1881 εκλέχτηκε με το ρεπουμπλικανικό κόμμα μέλος του πολιτειακού κοινοβουλίου της Νέας Υόρκης αλλά το 1884 παραιτήθηκε εξαιτίας μιας μοιραίας σύμπτωσης, όταν η μητέρα και η γυναίκα του πέθαναν την ίδια μέρα. Κουμπάρος στον πρώτο του γάμο ήταν ο αδερφός του Έλιοτ
Το 1886 προσπάθησε να εκλεγεί χωρίς επιτυχία δήμαρχος Νέας Υόρκης και το 1897 διορίστηκε υφυπουργός ναυτικών. Με τις πολιτικές του κινήσεις ώθησε τις ΗΠΑ στον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο του 1898, όπου συγκρότησε σώμα εθελοντών πολεμώντας στις περισσότερες μάχες. Ο ηρωισμός που επέδειξε ήταν τόσο μεγάλος που ανακηρύχθηκε σε εθνικό ήρωα. Την ίδια χρονιά έγινε κυβερνήτης της πολιτείας της Νέας Υόρκης και το 1900 εκλέχτηκε αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. Μετά την δολοφονία του ΜακΚίνλεϊ ανήλθε στον προεδρικό θώκο, όπου επανεξελέγη θριαμβευτικά το 1904. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ήρθε σε οριστική ρήξη με την πλειοψηφία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος με αποτέλεσμα να θέσει υποψηφιότητα στις αμερικανικές εκλογές του 1912 ως ανεξάρτητος. Παρά τη μεγάλη δημοτικότητα του δεν κατάφερε να εκλεγεί. Το 1906 κέρδισε το Νόμπελ ειρήνης για την συμβολή του στη λήξη του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου.
Η εξωτερική του πολιτική μπορεί να χαρακτηριστεί ιμπεριαλιστική. Κατά την εποχή του οι Η.Π.Α. εξασφάλισαν τη Χαβάη και τη διώρυγα του Παναμά. Η προεδρία του σημαδεύτηκε από την κατακόρυφη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, οι οποίες βέβαια κατέστησαν τις Η.Π.Α. στρατιωτική υπερδύναμη. Στον τομέα της εσωτερικής πολιτικής ο Ρούζβελτ ήρθε σε σύγκρουση με τα μεγάλα κεφάλαια και προσπάθησε να περιορίσει την δύναμη των μεγάλων επιχειρήσεων.
Απεβίωσε στις 19 Ιανουαρίου του 1919 στο Όιστερ Μπέι. Ο μετέπειτα πρόεδρος των Η.Π.Α. Φραγκλίνος Ρούζβελτ ήταν μακρινός ξάδερφός του.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/President_Theodore_Roosevelt%2C_1904.jpg/225px-President_Theodore_Roosevelt%2C_1904.jpg

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8b/William_Howard_Taft_as_Chief_Justice_SCOTUS.jpg/220px-William_Howard_Taft_as_Chief_Justice_SCOTUS.jpg

Ο Τόμας Γούντροου Ουίλσον (αγγλ. Thomas Woodrow Wilson 28 Δεκεμβρίου 1856 - 3 Φεβρουαρίου 1924) ήταν ο 28ος πρόεδρος των Ηνωμενών Πολιτειών της Αμερικής.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στράφηκε ενάντια στα μεγάλα οικονομικά κεφάλαια με διάφορα νομοθετικά μέτρα. Η εξωτερική του πολιτική σημαδεύτηκε από την συνέχιση της επεκτατικής πολιτικής των Η.Π.Α. στην λατινική Αμερική και από την είσοδο των Η.Π.Α. στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Ήταν από τους πρωτεργάτες της Κοινωνίας των Εθνών αλλά παρ' όλες τις προσπάθειες του δεν κατάφερε να πείσει το Κογκρέσο να ψηφίσει την ένταξη της χώρας στην ΚτΕ. Ουσιαστικά η άρνηση του Κογκρέσου σήμανε και την διάλυση της Κοινωνίας των Εθνών. Κατά τη διάρκεια μακράς περιοδείας του στις ΗΠΑ έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και η υγεία του κλονίστηκε σοβαρά. Ανένηψε κάπως αλλά σπάνια έβγαινε πλέον από την προεδρική κατοικία και περπατούσε πάντα με τη βοήθεια μπαστουνιού. Το 1920 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Απεβίωσε στην Ουάσινγκτον στις 3 Φεβρουαρίου 1924 και είχε νυμφευθεί δύο φορές.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Wilson.jpg/225px-Wilson.jpg

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/92/Eugene_V._Debs,_bw_photo_portrait,_1897.jpg/225px-Eugene_V._Debs,_bw_photo_portrait,_1897.jpg

http://blog.acton.org/uploads/coolcalv.jpg

O Χέρμπερτ Χούβερ (Herbert Hoover, 10 Αυγούστου 1874-20 Οκτωβρίου 1964) ήταν ο 31ος πρόεδρος των ΗΠΑ (1929-1933). Γεννήθηκε στο Ουέστ Μπράντς της Αϊόβα από γονείς Κουακέρους. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο Τζορτζ Φοξ. Εργάστηκε ως μηχανικός ορυχείων το 1897. Το 1928, στις αμερικάνικες εκλογές, ο Χούβερ κατέβηκε με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, όπου και κέρδισε τον αντίπαλό του Αλ Σμιθ με ποσοστό 58,2%, έναντι του αντιπάλου του με ποσοστό 40,8%, αλλά ανέλαβε τα πολιτικά του καθήκοντα το 1929. Ωστόσο, το 1929, υπό την προεδρία του, οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν την Παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929. Αυτή η περίοδος έφερε στις ΗΠΑ την μεγαλύτερη οικονομική πτώση της ιστορίας τους ως το 1939, υπό την προεδρία του Φράνκλιν Ρούσβελτ. Ο Χέρμπερτ Χούβερ απεβίωσε το 1964 στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 90 ετών.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/97/Herbert_Hoover.jpg/150px-Herbert_Hoover.jpg

Ο Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούζβελτ (αγγλικά: Franklin Delano Roosevelt, 1882-1945) ήταν ο 32ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Συχνά αναφέρεται στα αγγλικά με τα αρχικά του ονόματός του FDR.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ήταν γιος του Τζέιμς Ρούζβελτ, επιχειρηματία και γόνου καλής οικογένειας της Νέας Υόρκης, και της Σάρα Ντελάνο. Σπούδασε οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Χάρβαντ και οικονομικά στο πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Το 1910 ασχολήθηκε για πρώτη φορά με την πολιτική. Αρχικά εκλέχτηκε γερουσιαστής και το 1913 διορίστηκε υφυπουργός Ναυτικών. Το 1920 έθεσε υποψηφιότητα για αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά ηττήθηκε. Τον Αύγουστο του 1921 προσβλήθηκε από βαριάς μορφής πολιομυελίτιδα, η οποία τον άφησε ημιπαράλυτο. Το 1928 εκλέχτηκε κυβερνήτης της πολιτείας της Νέας Υόρκης και το 1930 επανεξελέγη. Το 1932 πήρε το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος ως υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ και κέρδισε με μεγάλη πλειοψηφία τις εκλογές του ιδίου έτους. Ανέλαβε τα καθήκοντα του Προέδρου το 1933 και επανεξελέγη το 1937, το 1941 και το 1944. Το όνομα του Φραγκλίνου Ρούζβελτ συνδέθηκε με την προσπάθεια ανάκαμψης μετά την οικονομική κρίση (Κραχ) του 1929 και με τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.
Απεβίωσε στις 12 Απριλίου 1945, λίγο πριν τη λήξη του Πολέμου, από εγκεφαλική αιμορραγία. Ήταν νυμφευμένος με την ανιψιά του 26ου προέδρου των Η.Π.Α. Θεόδωρου Ρούζβελτ, ο οποίος ήταν 5ος εξάδελφός του, την Έλινορ Ρούζβελτ. Τον διαδέχθηκε στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών ο μέχρι τότε Αντιπρόεδρος Χάρρυ Τρούμαν.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b8/FDR_in_1933.jpg/225px-FDR_in_1933.jpg

Ο Χάρι Σ[1]. Τρούμαν (αγγλικά: Harry S. Truman, 1884-1972) ήταν ο 33ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (1945-1953).
Γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1884 στο Λαμάρ της Πολιτείας Μισούρι. Το 1934 εξελέγη γερουσιαστής με την υποστήριξη τoυ Δημοκρατικού Κόμματος και το 1944 αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. Η επιλογή του ήταν προσωπική απόφαση του Ρούζβελτ επειδή ο Τρούμαν ήταν πρόεδρος επιτροπής αμυντικών εξόδων η οποία στιγμάτισε και δίωξε μεγάλους βιομηχάνους που χειρίζονταν τις πολεμικές δαπάνες με ύποπτο τρόπο, αποκάλεσε δε έναν από αυτούς ληστή χειρότερο κι απ' τον Τζέσε Τζέιμς, θρυλικό ληστή τραίνων της άγριας Δύσης. Έτσι, ο Τρούμαν, αν και ένας άσημος γερουσιαστής του Νότου, δημιούργησε γρήγορα την φήμη ενός αδέκαστου προσώπου.

Το όνομα του συνδέθηκε, με τη ρίψη των ατομικών βομβών στις πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι της Ιαπωνίας, και, κυρίως, λόγω του ότι η απόφαση εκείνη ήταν περισσότερο πολιτική παρά στρατιωτική. Επίσης, συνδέθηκε με το λεγόμενο «Δόγμα Τρούμαν», δηλαδή την παροχή βοήθειας για την αποκατάσταση των καταστροφών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μόνο όμως στις μη κομμουνιστικές χώρες. Το Δόγμα φανέρωσε την διάθεση των Η.Π.Α. να διεξαγάγουν παγκόσμια εκστρατεία κατά των κομμουνιστών, σημείο πάντως στο οποίο βρήκε την αποδοχή πολλών Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, που ανησυχούσαν για την αύξηση της επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης, με αφορμή και τον αποκλεισμού του Βερολίνου ο οποίος τελικά απέτυχε χάρις στην αμερικανική παρέμβαση.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/92/Harry-truman.jpg/225px-Harry-truman.jpg

Ο Ντουάιτ Ντέιβιντ «Άικ» Αϊζενχάουερ (αγγλικά: Dwight David "Ike" Eisenhower, 1890-1969) ήταν ο 34ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Γεννήθηκε στο Ντένισον του Τέξας και είχε γερμανική καταγωγή. Ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά της οικογένειας. Το 1911 κατατάχθηκε στον στρατό και το 1915 αποφοίτησε από την στρατιωτική ακαδημία.

Το 1948 παραιτήθηκε από τον στρατό και έγινε πρόεδρος του πανεπιστημίου Κολούμπια ενώ το 1950 ανέλαβε την αρχηγία του Ν.Α.Τ.Ο. Το 1952 έθεσε υποψηφιότητα για το προεδρικό αξίωμα με την υποστήριξη των Ρεπουμπλικανών. Κέρδισε τις εκλογές άνετα αφού ο Αϊζενχάουερ στα μάτια των Αμερικανών πολιτών ήταν ένας ζωντανός μύθος. Ο κύριος λόγος ήταν ωστόσο ο Πόλεμος στην Κορέας και τα ισχυρά αντικομμουνιστικά αισθήματα της κοινής γνώμης που πίστευε ότι θα αντιμετώπιζε καλλίτερα ένας στρατιωτικός παρά ο πολιτικός 'δεύτερης κατηγορίας' Χάρρυ Τρούμαν που για τους Ρεπουμπλικάνους είχε χαρακτηριστεί σαν 'ατύχημα' που προέκυψε απ τον θάνατο του Ρούζβελτ[2]. Επανεκλέχτηκε στην προεδρία το 1956 και το 1961, με την λήξη δηλαδή της θητείας του, αποχώρησε από την ενεργό πολιτική δράση.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/78/Dwight_D._Eisenhower%2C_White_House_photo_portrait%2C_February_1959.jpg/225px-Dwight_D._Eisenhower%2C_White_House_photo_portrait%2C_February_1959.jpg

Ο Τζον Φιτζέραλντ «Τζακ» Κένεντι (αγγλ. John Fitzgerald "Jack" Kennedy ή J.F.K.) ήταν Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο 35ος κατά σειρά.

http://www.cosmo.gr/Epikairotita/article1607638.ece/ALTERNATES/w460/jfk_visual.jpg

Ο Λίντον Μπέινς Τζόνσον (αγγλ. Lyndon Baines Johnson) ήταν Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ επί προεδρίας Τζον Κέννεντυ. Μετά τη δολοφονία του τελευταίου, στις 22 Νοεμβρίου 1963, ανέλαβε ως ο 36ος Πρόεδρος της χώρας.

http://www.history.com/images/media/slideshow/lyndon-b-johnson/lyndon-b-johnson-color.jpg

Ο Ρίτσαρντ Μίλχους Νίξον (αγγλ. Richard Milhous Nixon, Καλιφόρνια, 9 Ιανουαρίου 1913 - 22 Απριλίου 1994) ήταν ο 37ος Πρόεδρος των Η.Π.Α. (1969-1974)

http://www.sansimera.gr/media/photos/main/Richard_Nixon.jpg

Ο Τζορτζ Χέρμπερτ Ουώκερ Μπους (αγγλ. George Herbert Walker Bush) ήταν Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής επί Προεδρίας Ρήγκαν και κατόπιν έγινε ο 41ος Πρόεδρος της χώρας

http://news247.gr/eidiseis/kosmos/article2067634.ece/BINARY/w460/bush301212.jpg

Ο Ουίλλιαμ Τζέφφερσον "Μπιλ" Κλίντον (γεννήθηκε William Jefferson Blythe III στις 19 Αυγούστου 1946) είναι Αμερικανός πολιτικός ο οποίος ήταν ο 42ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1993 μέχρι το 2001

http://www.sigmalive.com/files/imagecache/full_image/files/node_images/4/1/6/507416/DOC.20120716.1012759.Bill_Clinton__square__2299x2299.jpg

Ο Τζωρτζ Ουώκερ Μπους (George Walker Bush) ήταν ο 43ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Εκλέχτηκε πρόεδρος στις εκλογές του 2000, αναλαμβάνοντας καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου του 2001, και επανεκλέχθηκε στις εκλογές του 2004, διανύοντας τη δεύτερη θητεία του.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d4/George-W-Bush.jpeg/225px-George-W-Bush.jpeg

Ο Μπαράκ Χουσέιν Ομπάμα (Barack Hussein Obama[1]) είναι ο πρώτος Αφροαμερικανός Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Εκλέχθηκε στις εκλογές της 4ης Νοεμβρίου του 2008 και ανέλαβε καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου 2009 ΚΑΙ Στις εκλογές της 6ης Νοεμβρίου 2012 επανεκλέχθηκε πρόεδρος των ΗΠΑ.

http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/AD059D48342F49FD5E08E986AAC6E679.jpg